รักษาเฟอร์เร็ต (Ferret Clinic)

โรคหัดสุนัข (Canine Distemper)

เป็นโรคร้ายแรงที่เกิดจากไวรัส ถึงแม้ปัจจุบันจะมีแนวโน้มการรอดชีวิตสูงขึ้นเมื่อได้รับการรักษาอย่างทันท่วงที แต่ก็ยังเป็นโรคที่อันตราย

• อาการที่สังเกตได้:
  • ผิวหนัง: มีการอักเสบแดงบริเวณรอบปาก จมูก และดวงตา อาจมีผื่นขึ้น และฝ่าเท้าจะแข็งหนาตัวผิดปกติ (hyperkeratosis)
  • ระบบทางเดินหายใจ: มีไข้สูง (สูงกว่า 40°C) จาม ไอ มีน้ำมูกและน้ำตาข้นเป็นหนอง
  • ทั่วไป: ซึม เบื่ออาหาร ไม่กินอาหาร
  • ระบบอื่น ๆ: อาจพบอาการทางระบบประสาท เช่น ชัก อัมพาต หรืออาการทางเดินอาหาร เช่น อาเจียน ท้องเสีย ร่วมด้วย
• การวินิจฉัย: สัตวแพทย์จะพิจารณาจากอาการและอาจมีการตรวจเพิ่มเติม
• การรักษา: เน้นการรักษาแบบประคับประคองและสนับสนุนการทำงานของร่างกาย

ข้อควรระวัง: หากสงสัยว่าเฟอร์เร็ตมีอาการเหล่านี้ ควรรีบพาไปพบสัตวแพทย์ทันทีเพื่อเพิ่มโอกาสการรักษาให้หาย

โรคหวัด (Influenza)

เป็นโรคที่เฟอร์เร็ตสามารถติดได้จากคน โดยเฉพาะในช่วงที่เจ้าของเป็นหวัด

• อาการ:
  • คล้ายกับอาการไข้หวัดในคน คือ จาม ไอ มีน้ำมูกใส ๆ
  • อาจมีอาการซึมเล็กน้อย
• ความแตกต่างจากโรคหัด:
  • ในระยะเริ่มต้น อาการอาจคล้ายโรคหัดมาก ทำให้แยกได้ยาก
  • ข้อสังเกตสำคัญ: โรคหวัดมักจะเป็น self-limiting (หายเองได้) และอาการจะดีขึ้นภายใน 1 สัปดาห์
  • หากอาการไม่ดีขึ้นหรือแย่ลงหลังผ่านไป 1 สัปดาห์ ควรสงสัยว่าเป็นโรคหัด
• การรักษา: ส่วนใหญ่เป็นการรักษาแบบประคับประคอง เช่น ให้ยาแก้ไขตามอาการ

คำแนะนำ: หากคนในบ้านเป็นหวัด ควรหลีกเลี่ยงการสัมผัสใกล้ชิดกับเฟอร์เร็ต เพื่อป้องกันการแพร่เชื้อ

การติดเชื้อปรสิต (Parasitic Infestations)

เฟอร์เร็ตสามารถติดปรสิตภายนอกและภายในได้เช่นเดียวกับสัตว์เลี้ยงชนิดอื่น ๆ

• ไรหู (Ear mites – Otodectes cyanotic):
  • พบได้บ่อยที่สุด
  • ทำให้เฟอร์เร็ตคันหู เกาหูบ่อย ๆ และมีขี้หูสีดำ
• หมัด (Fleas – Ctenocephalides felis):
  • ทำให้คันและระคายเคืองผิวหนัง
  • การรักษา: สามารถใช้ยาหยดหลัง เช่น Fipronil หรือ Selamectin
• พยาธิ (Worms):
  • อาจทำให้ผอม ท้องเสีย หรือมีอาการอื่น ๆ ขึ้นอยู่กับชนิดของพยาธิ

การถ่ายพยาธิ: สามารถทำได้โดยการฉีดยา Ivermectin

โรคทางระบบต่อมไร้ท่อ: ภาวะเป็นสัดค้าง (Persistent Estrous)

เป็นปัญหาที่สำคัญมากในเฟอร์เร็ตตัวเมียที่ยังไม่ได้รับการทำหมันหรือผสมพันธุ์

• สาเหตุ:
  • เฟอร์เร็ตตัวเมียจะอยู่ในช่วงเป็นสัดเป็นเวลานาน หากไม่ได้รับการผสมพันธุ์หรือทำหมัน การเป็นสัดที่ต่อเนื่องนี้จะทำให้ร่างกายสร้างฮอร์โมนเอสโตรเจนออกมามากเกินไป
  • ภาวะเอสโตรเจนสูงค้างนี้เรียกว่า estrogen toxicity (ความเป็นพิษจากเอสโตรเจน)
• ผลกระทบ:
  • เอสโตรเจนที่สูงเกินไปจะไปกดการทำงานของไขกระดูก ทำให้ไขกระดูกสร้างเม็ดเลือดต่าง ๆ ได้น้อยลง นำไปสู่ภาวะ pancytopenia (เม็ดเลือดทุกชนิดต่ำ) ซึ่งแสดงออกเป็น:
    • โลหิตจาง (anemia): ซีด อ่อนเพลีย
    • เม็ดเลือดขาวต่ำ: ภูมิคุ้มกันบกพร่อง ทำให้ติดเชื้อได้ง่าย
    • เกล็ดเลือดต่ำ: มีปัญหาเรื่องเลือดออกง่าย
  • นอกจากนี้ยังทำให้เกิดอาการขนร่วง โดยเฉพาะที่หางและลำตัว
• การป้องกันและรักษา:
  • วิธีที่ดีที่สุดคือ การทำหมัน เฟอร์เร็ตตัวเมียตั้งแต่เนิ่น ๆ (ก่อนการเป็นสัดครั้งแรก) หรือการผสมพันธุ์เพื่อให้สิ้นสุดวงจรการเป็นสัด
  • หากเกิดภาวะเป็นสัดค้างแล้ว การทำหมันถือเป็นการรักษาที่จำเป็นเพื่อช่วยชีวิต